Helena kwam eind september 2020 naar Portugal voor een workation. Haar boek moest geschreven! Het hele schrijfproces heb ik Helena gecoacht en het fysieke boek heb ik inmiddels in handen: haar helende verhaal, verpakt in een prachtige omslag.
In Portugal zetten we het frame op en bepaalden de verhaallijn. Daar kwamen duizend vragen van Helena’s kant uit, die we stuk voor stuk afvinkten. Ook het tijdpad in het boek, de schrijfvorm, de indeling en nog veel meer keuzes werden een feit.
Mijn natuurcoaching paste ik bijna elke dag toe wanneer Helena een blokkade tegenkwam en de stroom stokte. Ik gaf haar oefeningen en we deden een opstelling. Alles in de natuur. Zo ruimden we gaandeweg de beren en bergen op en kwam er licht en lucht op haar schrijfpad.
Ik maakte een planning en een tijdlijn, waarin ik ruimte liet voor onverwachte dingen waardoor er even niet gewerkt kon worden. Bij het verhaal van Helena was er zeker af en toe een adempauze nodig, want alles moest zij weer oprakelen en blootleggen om het te kunnen verwoorden.
Helena vloog terug naar Nederland met een plan en enorm veel (zonne)energie. De structuur was duidelijk en ik gaf haar per week hapklare brokken, waarna zij inspiratie had om te schrijven en ik daar weer op voortborduurde. Net zolang tot er een helder verhaal ontstond met een kop en een staart. Zo werkten we naar het einde toe. Ik redigeerde en corrigeerde het boek uiteindelijk. Elke maandag belden we en stelden we vragen aan elkaar. Peilde ik of het nog ging, wat zij nodig had enz. enz. Begin april waren we klaar.
“Op een dag vertel jij je verhaal over hoe je hebt overwonnen wat je hebt meegemaakt en het zal de overlevingsgids van iemand anders zijn.” – Brene Brown
Over de workation van Helena
Een diepe, intense beleving, de hele week. Er gaat nogal wat gebeuren. Omdat we hier altijd buiten kunnen werken en ik oefeningen uit de natuurcoaching ter plekke in kan zetten, is het volstrekt onvergelijkbaar met welke soort van coaching dan ook.
De symboliek of ankers gebruik ik op de momenten in het proces wanneer ze nodig zijn. Alles gaat organisch. Als er even een terugval is. Of een trigger. Een belemmerende factor of een kritische stem die al lang met pensioen mag. Als het best moeilijk wordt wanneer je moet opdiepen uit het verleden om de woorden te vinden en richting te geven.
Rituelen zijn in mijn coaching ongelooflijk belangrijk. Een bewuste handeling waardoor dat wat nog in de weg zit liefdevol verschuift en plaats maakt voor een nieuwe stroom energie en inspiratie. Een natuurlijke reset van het innerlijke kompas. De zee, het zand, de schelpen, stenen, de wolken, bloemen, drijfhoutjes en onderwater-schatten. Eeuwenoude raadgevers en zielvolle inspirators als coach. Met de zon of maan als trouwe lichtwerkers. To shine like a diamond.
Wat een indringende week. Wat is er veel verschoven, opgeruimd, losgelaten, plaatsgemaakt, afscheid genomen. Zelfvertrouwen gewonnen. Inzichten en inspiratie verkregen. Eigen plek teruggenomen. Gehuild en gegierd van het lachen. Gespeeld, gedanst, getrommeld, gezwommen en gesjanst met het leven. Een week van kwetsbaarheid en overgave. Alles om het boek vanuit haar innerlijkste kern te schrijven. Want dat is de enige manier. Het fundament is gezet en staat als een huis.
Deze week heeft Helena haar oerkracht hervonden. De woorden stromen als vanzelf. Langs die verschoven steen. Dit is wat natuurcoaching, in combinatie met schrijfcoaching, doet.
Dit is een van de werkplekken. Elke dag een andere sfeer qua elementen, ondergrond, geur, warmte, wind, gevoel en gehoor. Altijd dicht bij, of aan de zee. De eucalyptus-geur biedt focus en zuivert van binnen. Geen etherische olie nodig ; ). Helena is hier bezig met een schrijfopdracht, even later vleide zij zich onder de boom (links), intuïtief. Zo mooi.
Deze verschillende plekken in de natuur dienen om de zintuigen zo optimaal te laten meedenken en -werken. Want, zoals Henk van Straten zo mooi schreef:‘Het zijn onze zintuigen die jouw wereld creëren. Zonder dat is er niets. Een boom heeft dan geen kleur, geen tastbaarheid: het is slechts een wolk minuscule deeltjes zonder massa. Pas als wij ernaar kijken zijn er blaadjes. Pas als wij er naar luisteren is er het geruis. Wij creëren dus de wereld.
‘Jij creëert jouw wereld. In het schrijven. In het zijn.’