Verwonderaar – dol op de kleinste details van het leven. Ik schrijf over de vergetelheid, mijmer over de zogenaamde onbenulligheden en maak ze graag weer zichtbaar. Ik blijf me verwonderen over de natuur die mijn levenselixer is: zuurstof voor mijn geest, lichaam en ziel.
Filosofisch – denken over het leven en de mensch, interessante vraagstukken bediscussiëren met goede vrienden en dito wijn, je ontwikkelt jezelf tenslotte in verbinding met de ander. Mijmeren over waarom wij onze gedachten niet zijn en mezelf keer op keer tegenkomen in de spiegel.
Reflectie – ik ben er gek op. Vooral omdat het me elke keer een nieuw stukje van mezelf ontfutselt. Een ander perspectief brengt. Laagjes afpelt.
Stilte-liefhebber – Het ritme van de natuur bepaalt mijn ritme. De elementen zijn mijn thuis. Ik gun mezelf de vertraging waardoor het uitzicht en het inzicht zo veel helderder wordt.
Leesverslaafd – need I say more? Ok. Mijn nachtrust verliest het vaak van een boeiend boek.
Zeemeermin – jaren geleden haalde ik alle duikbrevetten op Curacao. Of eigenlijk eronder. De de sereenheid is niet uit te drukken. Ik wilde eigenlijk onder water wonen. De zee is een van de grootste redenen waarom ik verhuisde naar Portugal.
Reiziger – reizen is voor mij een gemoedstoestand. Het onbekende geeft mij vleugels, verdwalen zet op scherp. Intuïtie wordt het meest gevoed door gewoon op pad te gaan, doelloos. De mooiste ontmoetingen ontstaan tijdens het reizen. Die met vreemden en die met mezelf.
De vrijheidminnende reiziger heeft behoefte aan ruimte, eenzaamheid en stilte.
(Paul Theroux uit De Tao van het reizen)
Ondernemer – ondernemen is mijn tweede natuur. Ik weet waar het beter kan, ik zie kansen die anderen niet zien, ik neem risico’s omdat ik 100% vertrouw op mijn gevoel en ervaring. Diverse bedrijven heb ik opgezet, ik ben uitgekocht en verder gegaan. Een bedrijf opzetten vanuit het niets vind ik het leukste dat er is. Ik help ondernemers op een niet conventionele manier een rotsvast fundament te creëren.
(Tekst)Schrijver/auteur – zonder schrijven geen leven. Ik adem schrijven. Schrijven moet. Mijn boek De alchemie van het ondernemen schreef ik omdat ik zo’n boek niet kon vinden. Schrijven verbindt, maakt begrijpelijk, heelt en vertelt dat wat anderen niet kunnen verwoorden.
Op de Schrijversvakschool leerde ik technieken en mijn eigen schrijfstijl ontdekken.
Ik woon in Zuid Portugal, op een kwartier lopen van de Atlantische Oceaan. De overweldigende natuur hier geeft mij alle aarding, verwondering en inspiratie die je terug vindt in mijn coaching. De zee heeft me weer leren ademen.
Alles wat ik als ‘stadjer’ verleerd ben, komt langzaam in alle oer-toonaarden terug. Mijn zintuigen zijn scherper, de focus verdiept, aandacht voor de kleinste details, verbinding makkelijk gemaakt. Precies dat wat je nodig hebt voor de vertaling naar je bedrijf, je doel, je plan, je boek. Vanuit stilte. Vanuit leegte. Vanuit authentiek voelen. Terug naar je bron.
Op de dag dat ik afstudeerde als polyenergetisch therapeut -lang geleden- besloot ik geen therapeut te worden. Te conventioneel voor mij, ik wilde mijn eigen coach-pad uitzetten die veel en veel verder reikt dan alleen therapie. De 4-jarige opleiding heeft me ongelooflijk veel gegeven. Een coach die met kwetsbare mensen werkt heeft een gedegen opleiding nodig, is mijn mening.
Mijn manier van vraagstelling leerde ik op de School voor Praktische Filosofie. Ik laat ruimte voor overpeinzingen. Er is stilte om de echo te laten weerklinken. Ik vraag, geef geen oplossing. Die zit in jouzelf.
De Schrijversvakschool leerde mij technisch en gedetailleerd kijken (ook naar mezelf trouwens). Met alle aandacht, tussen de regels door, achter zinnen en naast woorden. Zo luister en lees ik. Zo coach ik.
De natuur leert mij alles op onbewust niveau. Via haar symboliek, metaforen en er gewoon alleen maar zijn. Haar loslaten en telkens opnieuw beginnen op het juiste moment in haar eigen tempo van bewegen, groeien, bloeien en veranderen.
Na jaren coachen vind ik dit de meest krachtige manier omdat het direct binnen komt, niet via het denken. Niet tussen 4 muren, maar tussen de elementen, daar liggen de antwoorden.
En zo leef ik nu mijn droom. Nee, het was niet makkelijk. Er vielen offers en vriendschappen. Ik ontmoette de verkeerde mensen, geldwolven, narcisten en parasieten. Ze hebben allemaal hun steentje bijgedragen aan hoe ik nu in het leven sta. Ik ben ze stuk voor stuk dankbaar.
“En nu ik niets meer wil bezitten
en vrij ben, nu bezit ik alles,
nu is de innerlijke rijkdom onmetelijk.” – Etty Hillesum
Stuur me gerust een mailtje als je ergens meer over wilt weten: marian@dealchemievanhetleven.nl.