Workation: wat zijn de mogelijkheden?

‘In ieder van ons zit een kern waar we niet zijn gekwetst, waar we gezond, ontvankelijk en krachtig zijn. Die kern terugvinden is misschien wel de mooiste zoektocht van ons leven’.
(Piero Ferrucci)

Een week schrijf- en/of natuurcoaching, gecombineerd met een zon-, zee- en strandvakantie. Ik merk hoe de wensen verschillen en de redenen van een week coaching uiteenlopen. De een wil graag opgehaald worden van het vliegveld en in een comfortabele B&B vlak bij het strand vertoeven. De ander stapt vanaf Faro in een door mij geregelde huurauto en tuft de hele Algarve rond om van het ene betoverende vissersdorpje naar een ander baaitje aan de zee te rijden. De volgende wil vlak bij mij verblijven.

De ochtenden gebruiken we voor de coaching, de middagen zijn vrij. En soms andersom, als dat beter uitkomt. De avonden? Die vullen we in met zwoele Fado, zonsondergang-etentjes, een djembé sessie of yoga op het strand. Of met nietsen. Wat je wilt. Jouw wensenlijstje maken we van tevoren, zodat ik alles kan regelen.

Mijn manier van coachen begint echt letterlijk vanuit de onderstroom, want we starten met onze voeten in de zee.
Ik neem jou als mens uiterst serieus, ik vul daarom niets voor jou in, ik bied geen oplossingen, maar ik stel de juiste vragen. Waardoor jijzelf de antwoorden, oplossingen of keuzes bepaalt. De natuur gaat jouw natuur spiegelen, je reflecteert in de meest organische omgeving.
Na deze week ben je sowieso veranderd, en van tevoren weet je niet hoe. Wat er nodig is op dat moment komt opborrelen. Daar begint jouw ontdekkingstocht, want dat wil gezien en daarna gemanifesteerd worden. Waarna wellicht je onrust verdwijnt. De eerste stap van transformatie is hier in het zachte, warme, ruige Portugal gezet.

Heb je zin om te brainstormen over je bedrijf of over je boek? Of heb je een plan liggen dat je eindelijk de wereld in wilt slingeren? Was je even afgedwaald in andere zaken, maar blijft dit verlangen lonken? Ik denk met je mee, spiegel je in de natuurelementen en stel kritische vragen. Jij loopt jouw authentieke weg, waarbij je niet-meer-nodig-dingen achterlaat en door het zijn in de natuur, het proeven van de rust, het licht, de onbeschrijflijke sterrenhemel en de Portugese zachtheid weer bij jouw eigen essentie komt.

Dus: wacht jij op wat de toekomst je brengt, of ga je hem zelf vorm geven?

Twijfel je of wil je eerst even peilen wat er allemaal mogelijk is? Stuur me dan even een mailtje: marian@dealchemievanhetleven.nl. Dan kijken we er samen naar.

“We need quiet time to examine
our lives openly and honestly.
Spending quiet time alone
gives your mind an opportunity
to renew itself and create order” – Susan L. Taylor

Stenen op mijn rug – door Myra Hermans

Dat kan ik goed: manoeuvreren in de situatie die ontstaat of ontstaan is. Aanpassen aan anderen, aan omgeving. Is er zon, dan geniet ik daarvan. Nog niet heel heftig, maar toch. Is er regen, dan erger ik mij daar in eerste instantie niet aan, maar dan pak ik een plu of een regenjas. Ik laat mij niet zomaar uit het veld slaan.

Tijdens de week in Portugal kreeg ik daarin weer een mooie les voorgeschoteld. Een rit met de auto naar een onbekende plek leidde ons eerst verkeerd, waardoor we met de huurauto bijna kwamen vast te zitten. Daarna werden onze voeten flink vastgezogen in rode modder, doordat de regen toen inmiddels met bakken uit de hemel kwam. Het was alsof het universum me wilde testen. Willen we nu wel wandelen, was het overleg in de auto, toen we voor het ergste water nog even gingen schuilen. Ja, nee, ja… Het verlangen naar de ervaring was groter dan de angst voor nattigheid en we plooiden ons. Ik plooide me. Van binnen nog wat mokkend en me focussend op het ongemak. 

Het water maakte echter mijn innerlijke steen zacht en rond. Ik zette door. Raakte nog een oersteen aan die mij liet inzien dat ik niet alles op mijn nek moest nemen. Ook een steen op mijn pad. En al slingerend op stenige en rotsige paadjes kwam ik op een zandstrand met ieniemieniekiezelsteentjes. Want dat zijn immers al die zandkorrels.

Het werd lichter. Letterlijk en figuurlijk. De zon kwam erbij. De stenen op mijn rug, mijn pad en van binnen gooide ik af en ik dook zonder bagage (en kleding) in de zalige zee.